W obliczu różnych sytuacji życia codziennego, często pojawia się pytanie, czy jako ludzie (w rozumieniu prawa - osoby fizyczne) posiadamy tzw. zdolność prawną, czy może zdolność do czynności prawnych.
Niekiedy pojęcia te są ze sobą utożsamiane i stosowane zamiennie, czasami zaś wybiórczo używa się tylko jednej nazwy. Jak się jednak okazuje, powyższe terminy, pomimo podobnej formy brzmieniowej i semantycznej, oznaczają zupełnie coś innego.
W art. 8 § 1 kodeksu cywilnego, możemy przeczytać, iż Każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną. Tak więc ową zdolność uzyskują wszyscy ludzie w momencie urodzenia, jednak z zastrzeżeniem, że chodzi o urodzenie się żywym. Wiedząc już zaś, kto i kiedy ją nabywa, należy zadać sobie pytanie, czym ona właściwie jest. Otóż, zdolność prawna oznacza możliwość bycia podmiotem praw i obowiązków. Co ciekawe, atrybut ten posiadają nie tylko osoby fizyczne, ale także prawne (w tym np. różnego rodzaju spółki kapitałowe czy Skarb Państwa) oraz szczególne jednostki organizacyjne. Za taką zdolność uznaje się m.in. prawo do bycia właścicielem danej rzeczy. Traci się ją natomiast, w przypadku osób fizycznych, w wyniku śmierci lub w konsekwencji uznania za zmarłego, zaś osoby prawne spotykają się z jej utratą w chwili wykreślenia z odpowiedniego rejestru lub zakończenia likwidacji.
Czym jest zaś zdolność do czynności prawnych? Zwyczajowo, definiuje się ją jako możliwość do nabywania (oraz zmieniania i znoszenia) praw i obowiązków, a także udzielania i wykonywania kompetencji swoim własnym działaniem. Jest to zatem pojęcie szersze od poprzedniego, bowiem o ile każdy podmiot prawa cywilnego posiada zdolność prawną, to możliwość kształtowania swojej sytuacji prawnej przez własne działanie wymaga pewnego rodzaju kompetencji intelektualnych. W przypadku osób fizycznych, kryteria te odnoszą się do wieku oraz tego, czy dana osoba nie została ubezwłasnowolniona. Natomiast w kwestii osób prawnych i szczególnych jednostek organizacyjnych przyjmuje się, że posiadając samą zdolność prawną, mają one i zdolność do czynności prawnych. Co ważne, każdy człowiek nabywa ją w chwili uzyskania pełnoletności, tj. ukończenia 18. roku życia. Jednakże, można uzyskać ją wcześniej, poprzez zawarcie związku małżeńskiego. Istotne jest także, iż tzw. ograniczoną zdolność do czynności prawnych posiadają osoby niepełnoletnie, które ukończyły 13. lat oraz osoby częściowo ubezwłasnowolnione. Z kolei jej utrata może nastąpić w wyniku ubezwłasnowolnienia całkowitego bądź utraty zdolności prawnej. Jej przykładem będzie m.in. zawarcie umowy kupna-sprzedaży bądź najmu.
Widać zatem, że te dwa pojęcia, mimo wzajemnych powiązań, stanowią odrębne twory prawa. Warto je odróżniać, chociażby ze względu na zakres ich zastosowania w sytuacjach codziennych oraz nadawane przez nie kompetencje.
Wyjaśniamy jedno z podstawowych pojęć prawa cywilnego
W codziennym życiu często dokonujemy różnych czynności — składamy podpis pod umową, wypowiadamy najem, przepisujemy mieszkanie czy piszemy testament. Wszystkie te działania mogą być określane mianem czynności prawnych. Ale czym dokładnie jest czynność prawna? Jakie są jej rodzaje i czym różni się od innych zachowań regulowanych przez prawo? O tym przeczytasz w poniższym artykule.
Czynność konwencjonalna a czynność prawna
Często pojawiające się w literaturze naukowej wyrażenie czynność konwencjonalna możemy rozumieć jako świadome i celowe zachowanie się człowieka, które wymaga wcześniejszego istnienia stosownych reguł (konwencji), powszechnie znanych i akceptowanych w społeczeństwie. Czynność ta ma zawsze charakter celowy, gdyż dany podmiot poprzez jej dokonanie zmierza do określonego z góry rezultatu. Przykładowo, skinięcie głową w zależności od kontekstu nastawione jest na powitanie drugiej osoby bądź wyrażenie zgody czy potwierdzenia w reakcji na jej słowa. Podobnie możemy również rozpatrywać grę w szachy czy w piłkę nożną - poprzez przestrzeganie obowiązujących reguł, dążymy do wiadomego celu - wygranej.
Czynność prawna — co to takiego?
Szczególnym rodzajem czynności konwencjonalnej jest zaś czynność prawna, która uwarunkowana jest nie tylko społecznie, ale przede wszystkim prawnie. Powoduje ona bowiem powstanie nowego stosunku prawnego, zmianę jego treści lub rozwiązanie. A więc możemy stwierdzić, że jest to celowe działanie człowieka, które zmierza do wywołania określonego przez prawo skutku. Ta celowość stanowi wyraz woli człowieka - jego dobrowolną chęć do danego zachowania się. W prawie cywilnym, określa się ją mianem oświadczenia woli (art. 60 k.c.).
Rodzaje czynności prawnych
Wyróżnia się kilka rodzajów czynności prawnej. Pierwszym z nich są tzw. jednostronne czynności prawne, które charakteryzują się tym, że do ich zawarcia wystarczy tylko jedno ważne oświadczenie woli. Przykładem będzie tutaj wypowiedzenie umowy najmu bądź sporządzenie testamentu. Z kolei wielostronne czynności prawne będą wymagały co najmniej dwóch zgodnych ze sobą oświadczeń woli, nakierowanych na wywołanie tych samych skutków prawnych. Taką czynność stanowi m.in. podjęcie decyzji na zgromadzeniu spółki akcyjnej. Do zaistnienia czynności prawnej konsensualnej dochodzi zaś w chwili złożenia oświadczenia woli, jak w przypadku zawarcia umowy kupna sprzedaży (jako że wydanie przedmiotu umowy stanowi jedynie jej wykonanie). Innym rodzajem czynności prawnej, będzie czynność prawna realna, która oprócz oświadczenia woli wymaga czegoś jeszcze, np. wydania rzeczy w wyniku zawarcia umowy użyczenia (do jej obowiązywania dochodzi w momencie owego wydania, nie samego zawarcia). Wyróżniamy również czynności prawne zobowiązujące, nastawione na wywołanie pewnego obowiązku po jednej ze stron, a także czynności prawne rozporządzające, polegające na przeniesieniu lub wygaśnięciu prawa podmiotowego (np. umowy sprzedaży). W doktrynie prawniczej zwraca się uwagę także na czynność prawną upoważniającą, jaką jest m.in. nadanie pełnomocnictwa oraz na czynności prawne przysparzające, które skutkują uzyskaniem prawa majątkowego przez dany podmiot, np. w wyniku otrzymania darowizny. Nie można również zapominać o odpłatnych i nieodpłatnych czynnościach prawnych, które obecne są w niemal każdej sferze życia człowieka.
Czynność prawna to jedno z podstawowych pojęć prawa cywilnego. Choć może wydawać się pojęciem teoretycznym, w praktyce spotykamy się z nią każdego dnia — zarówno jako osoby prywatne, jak i przedsiębiorcy. Zrozumienie, czym jest czynność prawna i jakie są jej rodzaje, pozwala lepiej chronić swoje interesy i świadomie podejmować decyzje prawne.
Ustalenie ojcostwa to proces prawny, który pozwala na oficjalne potwierdzenie, kto jest biologicznym ojcem dziecka. Procedura ta staje się konieczna, kiedy ojciec nie uzna dziecka dobrowolnie lub gdy istnieją wątpliwości co do tożsamości ojca. Sądowe ustalenie ojcostwa może być istotne z wielu powodów – począwszy od ustalenia praw rodzicielskich, po obowiązek alimentacyjny oraz prawa do dziedziczenia. W takich przypadkach ustalenie ojcostwa zapewnia zarówno dziecku, jak i matce pełną ochronę prawną oraz gwarancję wsparcia finansowego, co ma istotne znaczenie dla stabilności rodzinnej. Jeśli jesteś zainteresowana, zainteresowany wsparciem prawnym w ustaleniu ojcostwa w Jeleniej Górze zapraszamy do kontaktu. Wspieramy również osoby z rejonu całego województwa dolnośląskiego
Istnieją dwa główne sposoby ustalenia ojcostwa - dobrowolne uznanie ojcostwa przez ojca oraz sądowe ustalenie ojcostwa. Dobrowolne uznanie ojcostwa odbywa się poprzez złożenie oświadczenia przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, konsulem lub sądem. Natomiast sądowe ustalenie ojcostwa następuje, gdy ojciec nie uzna dziecka dobrowolnie lub gdy matka ma wątpliwości co do tożsamości ojca. Sąd na podstawie dostępnych dowodów, takich jak badania genetyczne, wydaje orzeczenie o ustaleniu ojcostwa, które następnie otwiera drogę do dalszych kroków, takich jak nałożenie obowiązku alimentacyjnego czy ustalenie kontaktów ojca z dzieckiem. To, która droga zostanie wybrana, zależy od zgody obu stron i okoliczności związanych z daną sprawą.
Uznanie ojcostwa to formalna deklaracja mężczyzny, że jest biologicznym ojcem dziecka, co następuje najczęściej zaraz po jego narodzinach. Uznanie ojcostwa to akt, który wymaga zgody obojga rodziców. Może być przeprowadzony zaraz po narodzinach dziecka w urzędzie stanu cywilnego lub w późniejszym terminie.
Ustalenie ojcostwa to proces sądowy, który wymaga złożenia odpowiedniego wniosku i przedstawienia dowodów, takich jak badania DNA. Procedura ustalenia ojcostwa jest bardziej złożona i czasochłonna, zwłaszcza gdy jedna ze stron nie wyraża zgody na przeprowadzenie badań lub próbuje zaprzeczyć ojcostwu. Różnica między tymi procedurami polega więc głównie na formalności uznania oraz konieczności rozstrzygania sporów w sądzie w przypadku ustalenia ojcostwa.
Domniemanie ojcostwa dotyczy sytuacji, w której mąż matki jest uznawany za ojca dziecka, jeśli urodziło się ono w trakcie trwania małżeństwa lub w ciągu 300 dni od jego ustania. Jest to zapis prawny, który chroni dziecko przed sytuacjami prawnymi, w których nie miałoby ustalonego ojcostwa. Domniemanie ojcostwa można obalić jedynie przez wytoczenie powództwa o zaprzeczenie ojcostwa, co również wymaga udziału sądu.
Nawet jeśli ustalenie ojcostwa następuje po wielu latach od narodzin dziecka, ojciec może zostać zobowiązany do płacenia alimentów na dziecko. W zależności od okoliczności sprawy sąd może nakazać pokrycie alimentów od momentu urodzenia dziecka lub od chwili wniesienia pozwu o ustalenie ojcostwa. Dlatego ważne jest, aby działać szybko, jeśli istnieją przesłanki do ustalenia ojcostwa i uzyskania wsparcia finansowego dla dziecka. Warto zaznaczyć, że ustalenie ojcostwa po latach nie tylko wiąże się z obowiązkiem alimentacyjnym, ale także może wpłynąć na prawa dziecka do dziedziczenia po ojcu.
W postępowaniach o ustalenie ojcostwa kluczową rolę odgrywają testy DNA, które pozwalają na niemal stuprocentowe potwierdzenie, kto jest biologicznym ojcem dziecka. Badania te mogą być zlecone zarówno przez sąd, jak i przez samych zainteresowanych. Testy takie są nieinwazyjne i polegają na pobraniu próbki śliny lub krwi od ojca, matki i dziecka. Wynik testu DNA jest jednym z najważniejszych dowodów w sprawach sądowych o ustalenie ojcostwa, co pozwala na szybkie rozstrzygnięcie sporu, jeśli wynik testu jednoznacznie wskazuje na ojcostwo.
Ojciec może uznać dziecko zaraz po jego narodzinach lub w późniejszym terminie, jednak ważne jest, aby tego dokonać, zanim dziecko ukończy pełnoletność. Uznanie ojcostwa po narodzinach odbywa się najczęściej w urzędzie stanu cywilnego. W przypadku dzieci urodzonych poza małżeństwem, uznanie ojcostwa ma duże znaczenie dla ustalenia praw ojca do kontaktów z dzieckiem oraz ewentualnych zobowiązań alimentacyjnych. Nie ma formalnego limitu jeśli chodzi o czas uznania dziecka.
Proces ustalenia ojcostwa rozpoczyna się od złożenia odpowiedniego wniosku do sądu rejonowego. We wniosku należy wskazać wszystkie niezbędne informacje oraz dowody, które mogą pomóc w ustaleniu ojcostwa, takie jak badania DNA. Sąd po rozpatrzeniu dowodów i wysłuchaniu stron może wydać orzeczenie potwierdzające lub zaprzeczające ojcostwu. Postępowanie sądowe może trwać kilka miesięcy lub dłużej, w zależności od stopnia skomplikowania sprawy.
Zasadniczo, roszczenia o ustalenie ojcostwa nie ulegają przedawnieniu. Można złożyć wniosek o ustalenie ojcostwa w dowolnym momencie, nawet po wielu latach od narodzin dziecka. Wyjątkiem są przypadki, w których ustalenie ojcostwa jest powiązane z innymi roszczeniami, na przykład o alimenty. W takich sytuacjach, istnieją określone terminy, które mogą wpływać na decyzje sądowe dotyczące zaległych alimentów.
Sprawy dotyczące ustalenia ojcostwa mogą być skomplikowane, zwłaszcza gdy w grę wchodzi zaprzeczenie ojcostwa lub spór między stronami. Warto skorzystać z pomocy doświadczonego prawnika, który poprowadzi proces sądowy, zadba o niezbędne dowody oraz reprezentację w sądzie. Prawnik może również pomóc w sporządzeniu wniosku oraz w zrozumieniu skomplikowanych procedur prawnych. Dobrze przygotowany wniosek i odpowiednia strategia mogą przyspieszyć postępowanie i zapewnić satysfakcjonujący wynik. Doświadczony prawnik nie tylko pomoże w przygotowaniu wniosku i zgromadzeniu dowodów, ale również będzie reprezentował klienta w sądzie, dbając o jego interesy. Dobra strategia procesowa i znajomość procedur sądowych mogą znacznie przyspieszyć przebieg sprawy, zapewniając korzystne dla klienta rozwiązanie.
Odwołanie zawieszonej kary pozbawienia wolności, potocznie nazywane „odwieszeniem zawiasów”, to proces, w którym sąd decyduje o anulowaniu warunkowego zawieszenia wykonania kary i nakazuje jej odbycie w zakładzie karnym. Zawieszenie kary jest formą szansy dla skazanego na uniknięcie bezpośredniego osadzenia w więzieniu, pod warunkiem, że przestrzega on pewnych zasad i nie popełnia nowych przestępstw w okresie próby. Jednak jeśli skazany naruszy warunki zawieszenia, np. popełni kolejne przestępstwo, nie przestrzega nałożonych obowiązków, czy też unika kontaktu z kuratorem sądowym, sąd może zadecydować o odwieszeniu kary. Proces ten jest bardzo poważny, ponieważ oznacza, że skazany stracił możliwość odbycia kary na wolności i musi stawić się w zakładzie karnym. Odwołanie zawieszonej kary jest konsekwencją naruszenia zaufania, jakim sąd obdarzył skazanego, dając mu szansę na poprawę poza murami więzienia.
Warunkowe zawieszenie kary pozbawienia wolności to instytucja prawa karnego, która pozwala sądowi na odstąpienie od natychmiastowego wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, jeżeli skazany spełnia określone warunki. W praktyce oznacza to, że osoba skazana nie trafia do zakładu karnego, ale jest zobowiązana do przestrzegania pewnych warunków przez określony czas, zwany okresem próby. Czas ten wynosi od roku do trzech lat, w zależności od wagi przestępstwa i sytuacji skazanego. Warunkowe zawieszenie kary jest stosowane głównie w przypadkach, gdy sąd uznaje, że skazany ma szansę na resocjalizację bez konieczności izolowania go od społeczeństwa. Może to dotyczyć osób, które popełniły przestępstwo po raz pierwszy, mają stabilną sytuację życiową lub wyrażają gotowość do podjęcia działań naprawczych. W ramach zawieszenia kary, skazany może być zobowiązany do spełnienia dodatkowych obowiązków, takich jak przeproszenie pokrzywdzonego, uczestnictwo w terapii odwykowej, zakaz kontaktowania się z pokrzywdzonym, czy też pozostawanie pod nadzorem kuratora sądowego.
Odwołanie kary warunkowo zawieszonej następuje, gdy skazany nie przestrzega warunków zawieszenia, co może obejmować popełnienie nowego przestępstwa, niepodejmowanie obowiązków nałożonych przez sąd lub uchylanie się od nadzoru kuratora. W praktyce oznacza to, że sąd musi stwierdzić, iż skazany nie wykorzystał szansy na poprawę, jaką dawało mu zawieszenie kary. Przesłanki odwołania kary są jasno określone w przepisach prawa i obejmują m.in. sytuacje, w których skazany popełnia nowe przestępstwo w okresie próby, co automatycznie uruchamia procedurę odwieszenia. Inną przesłanką może być rażące naruszenie obowiązków, np. unikanie kontaktu z kuratorem, nieuczestniczenie w obowiązkowych zajęciach resocjalizacyjnych, czy też brak naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonego. Ważne jest, aby skazany był świadomy, że każde naruszenie warunków zawieszenia może skutkować surowymi konsekwencjami, w tym koniecznością odbycia pierwotnie zawieszonej kary w zakładzie karnym.
Posiedzenie w sprawie odwołania „zawiasów” to kluczowy moment, w którym sąd decyduje o losie skazanego, który naruszył warunki warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności. Posiedzenie to odbywa się w trybie niejawnym, co oznacza, że nie jest to publiczna rozprawa sądowa, ale mimo to skazany wraz z obrońcą ma prawo uczestniczyć w posiedzeniu i przedstawiać swoje argumenty. Sąd na posiedzeniu analizuje, czy naruszenia warunków zawieszenia były na tyle poważne, że uzasadniają odwieszenie kary. W toku postępowania sądowego, sąd może zapoznać się z opinią kuratora, który sprawował nadzór nad skazanym, a także z dokumentacją dotyczącą przestrzegania przez niego nałożonych obowiązków. Skazany ma również prawo do składania wyjaśnień i przedstawienia dowodów, które mogą przemawiać na jego korzyść. Jeżeli sąd uzna, że naruszenia były rażące lub świadome, może podjąć decyzję o odwieszeniu kary, co skutkuje koniecznością jej odbycia w zakładzie karnym. W przeciwnym razie sąd może przedłużyć okres próby lub nałożyć dodatkowe obowiązki na skazanego.
W przypadku odwołania zawieszonej kary pozbawienia wolności, skazany jest zobowiązany do odbycia pozostałej części kary w zakładzie karnym. Kara ta obejmuje cały okres, który został pierwotnie zawieszony, co oznacza, że skazany musi odbyć dokładnie tyle miesięcy lub lat, ile wynosiła zawieszona kara. Sąd, podejmując decyzję o odwieszeniu kary, bierze pod uwagę, czy skazany odbył już część kary, na przykład w formie aresztu tymczasowego, co może wpłynąć na skrócenie pozostałego okresu pozbawienia wolności. Po odwieszeniu kary skazany jest zobowiązany do stawienia się w zakładzie karnym w określonym terminie, a niestawienie się może skutkować wydaniem nakazu doprowadzenia przez policję. Warto również zaznaczyć, że po odbyciu kary skazany ma prawo ubiegać się o warunkowe przedterminowe zwolnienie, jednak decyzja o jego przyznaniu zależy od dalszego zachowania skazanego oraz oceny jego resocjalizacji. Odbycie kary w zakładzie karnym po odwieszeniu „zawiasów” jest konsekwencją naruszenia warunków zawieszenia, dlatego niezwykle ważne jest, aby skazany dołożył wszelkich starań, aby uniknąć takiej sytuacji.
Kancelaria Adwokacka OWO Adwokaci zajmuje się prowadzeniem spraw z zakresu prawa karnego wykonawczego. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości zapraszamy do Kontaktu.
Aby udowodnić, że stalker dopuszcza się nękania należy wykazać, że jego zachowanie w ogóle jest nękaniem. Za takie uznamy zachowanie, które charakteryzuje się wysokim stopniem uciążliwości, jest powtarzalne i podejmowane wbrew woli pokrzywdzonych. Szerzej o tym czym dokładnie jest stalking przeczytasz tutaj. W pierwszej kolejności, aby udowodnić nękanie, należy dowieść, że dane zachowanie sprawcy jest w ogóle przestępstwem. W tym celu trzeba wykazać, że:
Aby udowodnić stalking, konieczne jest zebranie wystarczającej ilości dowodów na te zachowania, które pozwolą potwierdzić ich ciągłość i powtarzalność, a także związki ze sprawcą. Możesz zrobić to na kilka sposobów:
Jeżeli szukasz pomocy w sprawie dotyczącej uporczywego nękania - zadzwoń do mnie i skorzystaj z bezpłatnej 15-minutowej porady przez telefon!
Oprócz samego zebrania dowodów kluczowe jest też ich odpowiednie przedstawienie. Często niektóre wnioski dowodowe mogą być oddalone, nieuwzględnione czy pominięte z tego tylko powodu, że zostały nienależycie przedstawione. Pamiętaj, że najlepiej zadbać, by samodzielnie zebrać oraz przedstawić wnioski dowodowe. Zrób to w sposób prosty i klarowny. Jeżeli dowód stanowią wiadomości SMS czy WhatsApp to zrób screeny (wraz z widoczną datą oraz numerem/nazwą nadawcy) i wydrukuj je do akt sprawy. Jeżeli stalker pojawia się pod Twoim domem lub w miejscu pracy - zrób mu zdjęcie i wydrukuj je. Jeżeli dysponujesz nagraniem monitoringu lub video - zgraj je na płytę CD (taka forma jest wciąż najwłaściwsza dla policji i sądu) i załącz do akt. Jeżeli chcesz by dany świadek był przesłuchany, zadbaj o to by podać jego precyzyjne dane (imię i nazwisko) oraz adres zamieszkania lub numer telefonu. Każdy wniosek dowodowy warto złożyć na piśmie adresowanym do policji, prokuratury lub sądu. Napisz krótko co to za dowód i na jaką okoliczność go przedstawiasz - przykładowo - "wnoszę o dopuszczenie dowodu z nagrania video znajdującego się na załączonej do pisma płycie CD, na okoliczność śledzenia mnie przez sprawcę po wyjściu z pracy" lub "wnoszę o dopuszczenie dowodu z załączonych w formie wydruków zrzutów ekranu z mojego telefonu zawierających wiadomości wysyłane do mnie przez Jana Kowalskiego, na okoliczność nieustannego kierowania wyzwisk i gróźb w stosunku do mnie". Nawet tak krótkie pismo spełni wymogi wniosku dowodowego i zostanie uwzględnione w Twojej sprawie.
Pamiętaj, jeżeli jesteś ofiarą stalkingu lub ktoś z Twoich bliskich padł ofiarą stalkera nie bój się poprosić o pomoc. Uporczywe nękanie to przestępstwo, a sprawca winien za nie ponieść karę. Jeżeli szukasz profesjonalnej pomocy w tym zakresie, zachęcam do kontaktu!
Niezależnie od etapu sprawy zawsze warto skontaktować się z adwokatem specjalizującym się w sprawach przeciwdziałaniu przemocy fizycznej i psychicznej. Fachowiec z tej dziedziny będzie w stanie pomóc przy gromadzeniu materiału dowodowego i niejednokrotnie poleci niestandardowe rozwiązania, by pomóc swojemu klientowi. W prowadzonych dotychczas sprawach rekomendowałem już takie sposoby zabezpieczania dowodów jak:
Pamiętaj, że udowodnienie nękania może być trudne, ale istnieją środki, które mogą Ci pomóc. Ważne jest, abyś zgłosił nękanie i zebrał dowody, które mogą pomóc w Twojej sprawie.
adw. Artur Obarzanek
- jako adwokat prowadzę sprawy karne w tym przede wszystkim postępowania dotyczące uporczywego nękania. Pomagam moim klientkom uwolnić się od prześladujących stalkerów. Przygotowuję w ich imieniu zawiadomienia o przestępstwie oraz pomagam we wszystkich czynnościach na każdym etapie postępowania, aż do uzyskania wyroku skazującego. Uczestniczę w każdym przesłuchaniu z udziałem moich klientek, pomagam gromadzić potrzebny materiał dowodowy, jestem w stałym kontakcie z prokuraturą i policją oraz uczestniczę w rozprawach przed sądem, jako pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej.
obarzanek@owo-adwokaci.pl +48 606 371 452
Działamy na terenie całego województwa dolnośląskiego, a siedziby naszej kancelarii mieszczą się w Jeleniej Górze i Wrocławiu. Spotkania i porady prowadzimy również on-line w drodze wideokonferencji.
Grzywna jest jedną z podstawowych kar wymierzanych w postępowaniu karnym, stosowaną zarówno w przypadku wykroczeń, jak i przestępstw. W polskim prawie karnym przewidziano możliwość umorzenia grzywny, jednak nie jest to proces automatyczny ani powszechny. Umorzenie grzywny może nastąpić jedynie w wyjątkowych sytuacjach, gdy istnieją uzasadnione powody, które uniemożliwiają skazanemu jej uiszczenie. Takie okoliczności mogą obejmować długotrwałą chorobę, utratę zdolności do zarobkowania, wyjątkowo trudną sytuację życiową, czy też inne nieprzewidziane zdarzenia losowe, które znacząco wpływają na możliwość spłaty nałożonej kary. Wniosek o umorzenie grzywny powinien być solidnie uzasadniony i poparty dowodami na zaistnienie wyjątkowych okoliczności. Sąd, rozpatrując taki wniosek, bierze pod uwagę nie tylko sytuację finansową skazanego, ale także jego postawę wobec prawa oraz ewentualne wcześniejsze próby uregulowania należności. Warto jednak podkreślić, że sąd umarza grzywnę w całości tylko w ostateczności, kiedy jest pewność, że skazany nie jest w stanie jej zapłacić, ani w inny sposób tej kary wykonać.
Wysokość grzywny, jaką może orzec sąd, zależy od wielu czynników, w tym od charakteru popełnionego przestępstwa, stopnia winy sprawcy oraz jego sytuacji majątkowej i zarobkowej. Kodeks karny przewiduje, że grzywna jest wymierzana w stawkach dziennych, a sąd ustala zarówno liczbę stawek, jak i wysokość jednej stawki dziennej. Liczba stawek dziennych może wynosić od 10 do 540, co oznacza, że minimalna grzywna może wynosić równowartość 10 stawek dziennych, a maksymalna – 540. Wysokość jednej stawki dziennej ustalana jest przez sąd na podstawie dochodów sprawcy, jego możliwości zarobkowych oraz sytuacji rodzinnej. Stawka dzienna może wynosić od 10 do 2000 złotych. W praktyce oznacza to, że grzywna może wynosić od 100 złotych do nawet przeszło miliona złotych. Sąd może również uwzględnić inne okoliczności, takie jak wcześniejsze skazania, co może wpływać na decyzję o wysokości grzywny. Ważne jest, aby grzywna była proporcjonalna do winy sprawcy oraz jego możliwości finansowych, co ma na celu zapewnienie sprawiedliwości i efektywności kary.
Niezapłacenie grzywny w wyznaczonym terminie może mieć poważne konsekwencje dla skazanego. Przede wszystkim, sąd może zamienić grzywnę na zastępczą karę pozbawienia wolności. Zgodnie z przepisami, za każde 2 stawki dzienne niezapłaconej grzywny może zostać orzeczony jeden dzień pozbawienia wolności. Oznacza to, że jeśli skazany nie uiści grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, sąd może zamienić ją na 50 dni pozbawienia wolności. Przed podjęciem decyzji o zamianie grzywny na karę pozbawienia wolności, sąd może orzec obowiązek wykonania jej poprzez prace społecznie użyteczne przyjmując, że 10 stawek dziennych odpowiada miesiącowi prac w wymiarze od 20 do 40 godzin. Niezapłacenie grzywny będzie również skutkować postępowaniem egzekucyjnym prowadzonym przez komornika, co wiąże się z dodatkowymi kosztami oraz możliwością zajęcia majątku dłużnika. Dlatego też niezwykle istotne jest, aby skazany starał się uregulować grzywnę w wyznaczonym terminie lub wnioskował o alternatywne rozwiązania, jeśli nie jest w stanie jej zapłacić.
Umorzenie grzywny jest możliwe, ale jedynie w wyjątkowych przypadkach i na wniosek skazanego. Sąd może zdecydować o umorzeniu grzywny, jeśli skazany nie uiścił grzywny z powstałych po jej orzeczeniu przyczyn od niego niezależnych i wykonanie tej kary w innej drodze okazało się niemożliwe lub stało się niecelowe, a rozłożenie grzywny na raty nie byłoby wystarczają. Należy zatem udowodnić, że skazany nie jest w stanie uiścić grzywny z powodu trwałej i istotnej zmiany sytuacji życiowej, na przykład z powodu poważnej choroby, utraty pracy lub innych nieprzewidzianych okoliczności. Wniosek o umorzenie grzywny powinien być dobrze uzasadniony i poparty odpowiednimi dowodami, takimi jak zaświadczenia lekarskie, dokumenty potwierdzające trudności finansowe czy inne istotne informacje. Sąd rozpatruje taki wniosek indywidualnie, biorąc pod uwagę nie tylko sytuację materialną skazanego, ale także jego postawę wobec nałożonej kary, dotychczasowe próby jej uregulowania oraz ewentualne wcześniejsze naruszenia prawa. Umorzenie grzywny może być całkowite lub częściowe, w zależności od oceny sądu. Warto jednak pamiętać, że umorzenie grzywny jest stosowane bardzo rzadko i wyłącznie w przypadkach, gdy jest oczywiste, że skazany nie jest w stanie jej zapłacić, a egzekwowanie należności byłoby nieefektywne lub niehumanitarne. Dlatego też skazani powinni złożyć taki wniosek tylko wtedy, gdy mają solidne podstawy do jego uzasadnienia.
Kancelaria Adwokacka OWO Adwokaci zajmuje się prowadzeniem spraw z zakresu prawa karnego wykonawczego. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości zapraszamy do Kontaktu.
Stalking może obejmować stosunkowo rozmaite spektrum zachowań, począwszy od nękania przez byłego partnera, poprzez agresywnego i głośnego sąsiada, prześladującego nasze dziecko nastolatka, podglądacza z budynku obok naszego domu, podobnego do mobbera współpracownika, bezpodstawnego donosiciela, anonimowego komentującego internauty, agresywnego wierzyciela, niechcianego wielbiciela, niszczącego nasze mienie wandala, czy wreszcie zazdrosnego znajomego lub skonfliktowanego członka rodziny. Jak wygląda jednak profil przeciętnego sprawcy przestępstwa uporczywego nękania w oparciu o statystyki?
Przeprowadzone przez Prof. dr hab. Marka Mozgawę oraz Dr hab. Magdalenę Budyk – Kulik badania pokazują, że najczęstszą przyczyną nękania jest niemożność pogodzenia się przez jedną ze stron związku (małżeństwa, konkubinatu) z rozstaniem się z dotychczasowym partnerem. Najczęściej nękanie trwa od 1 do 6 miesięcy (aczkolwiek nierzadkie są również przypadki nękań wieloletnich, niekiedy trwających nawet ponad 5 lat). Podstawowym sposobem nękania jest dzwonienie do kogoś (przy użyciu telefonu stacjonarnego lub komórkowego). Typowym oskarżonym jest niekarany mężczyzna w przedziale wiekowym między 22 a 40 lat, stanu wolnego, zazwyczaj pracujący, nieposiadający dzieci. W większości przypadków oskarżeni przyznają się do winy. W każdym przypadku sprawca zna się z pokrzywdzonym, a w większości przypadków byli oni ze sobą w bliskich związkach uczuciowych (62,5%). Typowym pokrzywdzonym jest kobieta (w znacznej części przypadków – młoda).
Jak pokazują badania najczęstszą przyczyną i motywem dla zaistnienia przestępstwa jest wspomniana już niemożność pogodzenia się z faktem rozstania z parterem (21,8%), nieporozumienia i konflikty sąsiedzkie (7,9 %), miłość (7,1%), konflikty małżeńskie (6,1%), nieporozumienia rodzinne (5%), zemsta (4,6%).
Pamiętaj, jeżeli jesteś ofiarą stalkingu lub ktoś z Twoich bliskich padł ofiarą stalkera nie bój się poprosić o pomoc. Uporczywe nękanie to przestępstwo, a sprawca winien za nie ponieść karę. Jeżeli szukasz profesjonalnej pomocy w tym zakresie, zachęcam do kontaktu!
Jak wynika z powyższego najczęściej pokrzywdzonymi przestępstwem z art. 190a § 1 kodeksu karnego są kobiety nękane przez byłych parterów. Pamiętaj, jeżeli jesteś ofiarą stalkingu lub ktoś z Twoich bliskich padł ofiarą stalkera nie bój się poprosić o pomoc. Uporczywe nękanie to przestępstwo, a sprawca winien za nie ponieść karę. Jeżeli szukasz profesjonalnej pomocy w tym zakresie, zachęcam do kontaktu!
adw. Artur Obarzanek
- jako adwokat prowadzę sprawy karne w tym przede wszystkim postępowania dotyczące uporczywego nękania. Pomagam moim klientkom uwolnić się od prześladujących stalkerów. Przygotowuję w ich imieniu zawiadomienia o przestępstwie oraz pomagam we wszystkich czynnościach na każdym etapie postępowania, aż do uzyskania wyroku skazującego. Uczestniczę w każdym przesłuchaniu z udziałem moich klientek, pomagam gromadzić potrzebny materiał dowodowy, jestem w stałym kontakcie z prokuraturą i policją oraz uczestniczę w rozprawach przed sądem, jako pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej.
obarzanek@owo-adwokaci.pl +48 606 371 452
Działamy na terenie całego województwa dolnośląskiego, a siedziby naszej kancelarii mieszczą się w Jeleniej Górze i Wrocławiu. Spotkania i porady prowadzimy również on-line w drodze wideokonferencji.
To częste pytanie naszych klientek, które zanim zgłoszą się po pomoc do naszej Kancelarii często próbują na własną rękę poradzić sobie z przestępcą. To trudne, ponieważ główną motywacją sprawcy jest niepodporządkowanie się woli swojej ofiary i możliwie maksymalne uprzykrzenie jej życia. Przestępca jest wysoce zdeterminowany i często wobec nieskuteczności swoich działań lub skutecznym im przeciwdziałaniu przez pokrzywdzoną poszukuje nowych sposobów na dotarcie do swojej ofiary. Istotne w przypadku toczącego się później postępowania karnego jest odpowiednie udowodnienie popełnienia przestępstwa przez sprawcę – jak to zrobić?
Jednym z częstych błędów pokrzywdzonych kobiet jest usuwanie wiadomości sms, rozmów za pomocą komunikatorów typu WhatsApp, Messenger, Tinder czy Instagram. Motywacje usuwania wiadomości jest zrozumiała – kobiety chcąc dosłownie „wykasować” sprawcę ze swojego życia. Wiadomości są jednak najczęściej najlepszym dowodem przestępstwa. To właśnie w nich sprawca często pokazuje swoje nieustępliwe oblicze, jest wulgarny, arogancki lub wskazuje w treści rozmów na okoliczności pozwalające dowodzić np. śledzenia, obecności pod mieszkaniem, wypytywania znajomych. Wiadomości są zatem bardzo ważnym dowodem, a ich ilość i treść często ma kluczowe znaczenie dla sprawy. Pamiętaj, że historię połączeń w postaci bilingów można odtworzyć, ale treści smsów już zazwyczaj nie.
Jeżeli sprawca pojawia się w miejscu Twojego zatrudnienia, wyczekuje na Ciebie pod klatką bloku, jeździ za Twoim samochodem, wsiada do tego samego autobusu pamiętaj, że masz prawo go nagrać. Często samo wyciągnięcie telefonu z zamiarem nagrania sprawi, że prześladowca ulotni się. Film wideo lub zdjęcie na którym widać, że stalker przebywa w miejscach Twojego pobytu są bardzo istotnym dowodem w Sądzie, którego nie da się podważyć, a musisz pamiętać, że przestępca w toku postępowania może próbować wypierać się wszystkiego. Każdy pozornie mało ważny dowód potwierdzający jego sprawstwo będzie wówczas kluczowy.
Pamiętaj, jeżeli jesteś ofiarą stalkingu lub ktoś z Twoich bliskich padł ofiarą stalkera nie bój się poprosić o pomoc. Uporczywe nękanie to przestępstwo, a sprawca winien za nie ponieść karę. Jeżeli szukasz profesjonalnej pomocy w tym zakresie, zachęcam do kontaktu!
Często stalker działa na tyle transparentnie i bezrefleksyjnie, że angażuje inne osoby, by Cię prześladować. Może przykładowo pomawiać Cię w miejscu zatrudnienia o kradzieże lub dzwonić po wspólnych znajomych, by przekazać szkalujące Twoje dobre imię informacje. Warto wówczas poprosić osoby, które miały kontakt ze stalkerem o pomoc i złożenie zeznań w sprawie. Tak samo warto poprosić świadków o pomoc, nawet tych nieznanych, którzy widzieli zachowanie stalkera w przestrzeni publicznej (gdy przykładowo gonił pokrzywdzoną lub krzyczał do niej na ulicy). Wówczas rozmowa ze świadkiem i poproszenie o podanie imienia, nazwiska i numeru telefonu pozwoli na późniejsze przesłuchanie tej osoby w postępowaniu. Nie bójmy się także prosić o pomoc osoby, które nawet nie znając stalkera widzą, jak jego działanie oddziałuje na nas. Warto przesłuchać siostrę, przyjaciela albo mamę jeżeli będą oni w stanie potwierdzić załamanie psychiczne pokrzywdzonej lub jej obniżony nastrój czy strach.
Warto też przy rozważaniu zabezpieczenia dowodów na potrzeby procesu skontaktować się z zawodowym prawnikiem, który będzie w stanie ocenić, czy doszło do przestępstwa oraz czy zgromadzone dowody są wystarczające do jego udowodnienia. Często zdarzają się sytuację w których trudno namierzyć sprawcę lub potwierdzić jego tożsamość (stalker w internecie, anonimowy wielbiciel). Wówczas uzyskanie dowodów może wymagać wiedzy specjalistycznej, którą posiada doświadczony prawnik lub współpracujący z nim specjalista. Moim klientom zalecam podjęcie konkretnych działań mogących zwiększyć możliwości wykrycia sprawcy lub zdobycia przekonujących dowodów jego winy.
Pamiętaj, że Sąd będzie miał trudność z oceną materiału dowodowego, w którym Twojemu słowu będzie przeciwstawiało się słowo stalkera. Musisz mieć wówczas materiał dowodowy, który pozwoli obiektywnie potwierdzić, że doszło do przestępstwa uporczywego nękania.
Pamiętaj, jeżeli jesteś ofiarą stalkingu lub ktoś z Twoich bliskich padł ofiarą stalkera nie bój się poprosić o pomoc. Uporczywe nękanie to przestępstwo, a sprawca winien za nie ponieść karę. Jeżeli szukasz profesjonalnej pomocy w tym zakresie, zachęcam do kontaktu!
adw. Artur Obarzanek
- jako adwokat prowadzę sprawy karne w tym przede wszystkim postępowania dotyczące uporczywego nękania. Pomagam moim klientkom uwolnić się od prześladujących stalkerów. Przygotowuję w ich imieniu zawiadomienia o przestępstwie oraz pomagam we wszystkich czynnościach na każdym etapie postępowania, aż do uzyskania wyroku skazującego. Uczestniczę w każdym przesłuchaniu z udziałem moich klientek, pomagam gromadzić potrzebny materiał dowodowy, jestem w stałym kontakcie z prokuraturą i policją oraz uczestniczę w rozprawach przed sądem, jako pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej.
obarzanek@owo-adwokaci.pl +48 606 371 452
Działamy na terenie całego województwa dolnośląskiego, a siedziby naszej kancelarii mieszczą się w Jeleniej Górze i Wrocławiu. Spotkania i porady prowadzimy również on-line w drodze wideokonferencji.
Internet to nie tylko miejsce, gdzie można poznać nowych ludzi i zdobywać informacje, ale również miejsce, gdzie niektórzy użytkownicy łamią prywatność innych . Kiedyś stalkerzy śledzili swoje ofiary osobiście, dzwonili, wysyłali listy. Jednak wraz z pojawieniem się internetu, pojawił się również nowy rodzaj stalkingu – cyberstalking, czyli stalking w sieci. Cyberstalking polega na systematycznym śledzeniu i nękaniu innej osoby za pomocą internetu. Ofiarami cyberstalkingu padają osoby w różnym wieku, głównie aktywni użytkownicy mediów społecznościowych.
Stalking w sieci może przybierać różne formy, od wysyłania niechcianych e-maili i wiadomości, wykorzystywania informacji osobistych do szantażu, szpiegowania i inwigilacji aktywności ofiary, publikowania obraźliwych komentarzy na portalach społecznościowych aż po groźby i nękanie w realnym świecie. Może również obejmować śledzenie działań internetowych danej osoby, takie jak monitorowanie jej profili na portalach społecznościowych lub korzystanie z GPS, aby śledzić jej położenie. Anonimowość internetu może ułatwić stalkerom nękaniu swoich ofiar, a brak fizycznej bliskości może sprawić, że dla ofiar będzie trudniej się bronić.
Niektórzy ludzie myślą, że nękanie w sieci nie jest poważnym problemem, ponieważ ofiara może po prostu zamknąć konto lub zablokować napastnika. Niestety, cyberstalking często jest bardziej uporczywy, bo trudniejszy do zidentyfikowania niż stalking tradycyjny. Stalkerzy w sieci mogą nadal śledzić swoje ofiary nawet po zamknięciu konta lub zablokowaniu. Mogą też tworzyć fałszywe profile i nadal kontaktować się z ofiarą. Wreszcie, mogą również używać narzędzi technologicznych, takich jak programy szpiegujące, do zbierania prywatnych informacji o ofierze. Jednym z największych problemów związanych z cyberstalkingiem jest trudność w ustaleniu tożsamości stalkera, albowiem ofiary często nie są w stanie ich zidentyfikować. Mogą to być osoby, które znają pokrzywdzonych osobiście, jak również całkowicie obce osoby, które zaczynają ją nękać z pozycji anonimowej.
Pamiętaj, jeżeli jesteś ofiarą cyberstalkingu lub ktoś z Twoich bliskich padł ofiarą stalkera nie bój się poprosić o pomoc. Uporczywe nękanie to przestępstwo, a sprawca winien za nie ponieść karę. Jeżeli szukasz profesjonalnej pomocy w tym zakresie, zachęcam do kontaktu!
Dlatego ważne jest, aby każdy użytkownik internetu był świadomy zagrożenia i umiał rozpoznać sygnały ostrzegawcze. Należą do nich ponadprzeciętne aktywności innych użytkowników względem naszej osoby takie jak ciągłe wysyłanie wiadomości prywatnych bez zgody i bez naszej prośby czy próby uzyskania naszych danych osobowych, takich jak adres zamieszkania, numer telefonu czy adres e-mail. Równie podejrzane powinno dla nas być ciągłe odwiedzanie naszych profili w serwisach społecznościowych, komentarze pod naszymi postami czy "lajkowanie" naszych zdjęć przez osoby spoza kręgu najbliższych znajomych. Krytycznym momentem będzie dostrzeżenie zdjęć lub filmów, które zostały wykonane bez naszej wiedzy lub zgody, a następnie zostały opublikowane w sieci.
Aby chronić się przed cyberstalkingiem, warto pamiętać o kilku podstawowych zasadach. Przede wszystkim nie udostępniajmy naszych danych osobowych w internecie, nie publikujmy zbyt prywatnych informacji na portalach społecznościowych i nie akceptujmy zaproszeń do znajomych od nieznanych nam osób. By ustalić tożsamość sprawcy ważnym dla adwokata jest by nie usuwać żadnych dowodów jego obecności i śladów jego działania. Każdy stalker jest zwykłym przestępcą i popełni w końcu błąd. Użyje dwa razy tego samego fikcyjnego maila, załączy przez przypadek historię korespondencji mailowej z autentyczną osobą lub „polajkuje” inny profil pozwalający na ustalenia jego tożsamości lub zawężenie kręgu potencjalnych sprawców.
Pamiętaj, że choć w dzisiejszych czasach internet jest nieodłączną częścią naszego życia, a media społecznościowe pozwalają nam na łatwe nawiązywanie kontaktów z ludźmi z całego świata to niestety łatwość ta może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji. Warto zatem zdawać sobie sprawę z zagrożeń związanych z korzystaniem z internetu i zachować ostrożność w kontaktach z nieznajomymi.
Pamiętaj, jeżeli jesteś ofiarą cyberstalkingu lub ktoś z Twoich bliskich padł ofiarą stalkera nie bój się poprosić o pomoc. Uporczywe nękanie to przestępstwo, a sprawca winien za nie ponieść karę. Jeżeli szukasz profesjonalnej pomocy w tym zakresie, zachęcam do kontaktu!
adw. Artur Obarzanek
- jako adwokat prowadzę sprawy karne w tym przede wszystkim postępowania dotyczące uporczywego nękania. Pomagam moim klientkom uwolnić się od prześladujących stalkerów. Przygotowuję w ich imieniu zawiadomienia o przestępstwie oraz pomagam we wszystkich czynnościach na każdym etapie postępowania, aż do uzyskania wyroku skazującego. Uczestniczę w każdym przesłuchaniu z udziałem moich klientek, pomagam gromadzić potrzebny materiał dowodowy, jestem w stałym kontakcie z prokuraturą i policją oraz uczestniczę w rozprawach przed sądem, jako pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej.
obarzanek@owo-adwokaci.pl +48 606 371 452
Działamy na terenie całego województwa dolnośląskiego, a siedziby naszej kancelarii mieszczą się w Jeleniej Górze i Wrocławiu. Spotkania i porady prowadzimy również on-line w drodze wideokonferencji.
Często pokrzywdzone przeżywające trudy związane przykładowo z zachowaniem byłego partnera niemogącego pogodzić się z rozstaniem zastanawiają się czy da się coś z tym zrobić i czy „jego” zachowanie jest normalne lub też podlega karze. Takie właśnie sytuację mogą stanowić przykład stalkingu, czyli przestępstwa z art. 190a § 1 kodeksu karnego. Stalking polega zasadniczo na uporczywym nękaniu, czyli ustawicznym trapieniu, dokuczaniu czy niepokojeniu pokrzywdzonej, skutkującym przykrością po stronie ofiary, wyrządzeniem jej krzywdy lub spowodowaniem dyskomfortu. Owe nękanie musi polegać na podejmowaniu przez sprawcę czynności w szczególności powtarzalnych, odbieranych przez pokrzywdzoną, jako dręczenie, skutkujące wywołaniem poczucia zagrożenia lub naruszeniem prywatności. Brzmi skomplikowanie? Omówmy sobie to więc dokładniej.
Trzeba pamiętać, że nie ma jednej ustawowej definicji „nękania”, wobec czego w każdej indywidualnej sprawie należy ocenić czy dane zachowanie konkretnego sprawcy wobec konkretnej ofiary nosi znamiona nękania. Aktywność stalkera może przybierać rozmaitą formę i polegać w pierwszej kolejności na znacznej ilości niechcianych połączeń telefonicznych czy otrzymanych wiadomości SMS. Sprawca może również próbować kontaktować się za pomocą innych komunikatorów typu WhatsApp, Messenger, Instagram, Telegram itp. Nękaniem będzie również przychodzenie sprawcy pod miejsce pracy pokrzywdzonej, czy przede wszystkim wystawanie pod jej domem, dzwonienie lub pukanie do drzwi. Sprawca może też próbować „dotrzeć” do ofiary poprzez kontakt z jej znajomymi czy przełożonymi przykładowo w celu przekazania nieprawdziwych informacji lub pomówień na temat pokrzywdzonej. Ważne jest, by sprawca działał w sposób intencjonalny, dążąc do podejmowania takich zachowań, które będą dla ofiary dokuczliwe, nieprzyjemne i niepożądane. Sposoby działań przestępcy są zatem rozmaite i każde z wymienionych powyżej zarówno z osobna jak i łącznie może stanowić formę nękania.
Szczególnie istotna jest tutaj powtarzalność sprawcy, upór w działaniu oraz konsekwencja w podejmowaniu takich zachowań, które mają na celu nękać pokrzywdzonego. Czy istnieje, wobec tego ustawowy wymóg długości czasu jaki sprawca musi działać? – Nie – taki termin ustawowy nie istnieje, wobec czego nie liczymy tego okresu w dniach, tygodniach czy miesiącach. Musimy po prostu wykazać, że zachowanie sprawcy pozostaje niezmienne i konsekwentne przez dłuższy czas. W zależności od intensywności jego działań może wystarczyć kilka tygodni, lecz jeżeli sprawca nęka ofiarę jedynie incydentalnie, lecz powtarzalnie wówczas okres czasu wymagany dla udowodnienia stalkingu wydłuży się. Zdarzają się sytuację, kiedy sprawca swoim zachowaniem wypełni znamiona przestępstwa działając nawet zaledwie przez kilka dni. Dolegliwość, intensywność oraz skutek tych działań muszą być jednak znaczne i istotne. Najczęstszy okres działania sprawcy wynosi od 1 miesiąca do 1 roku.
Pamiętaj, jeżeli jesteś ofiarą stalkingu lub ktoś z Twoich bliskich padł ofiarą stalkera nie bój się poprosić o pomoc. Uporczywe nękanie to przestępstwo, a sprawca winien za nie ponieść karę. Jeżeli szukasz profesjonalnej pomocy w tym zakresie, zachęcam do kontaktu!
To trudne pytanie, ale trafnie odpowiada na nie fakt istnienia jeszcze jednego wymogu dla bytu tego przestępstwa. Chodzi o brak woli pokrzywdzonej i jej akceptacji dla określonego zachowania sprawcy. Innymi słowy stalking zaczyna się wtedy, gdy akceptowalne wcześniej częste telefony partnera stają się już nieakceptowalnym, lub gdy jego obecność pod naszym mieszkaniem – wcześniej oczekiwana – staje się dla nas nieprzyjemna i niechciana. Istotne jest, by w sposób jasny, zrozumiały, a najlepiej dowodowo potwierdzony (np. w formie wiadomości sms czy maila) przekazać stalkerowi, że nie życzymy sobie już żadnego z nim kontaktu. Wówczas sprawca jest już świadomy braku zgody pokrzywdzonej – przykładowo na dalszy kontakt w jakiejkolwiek formie. Jeżeli mimo tego nadal będzie dzwonił lub pisał, świadomie zacznie realizować znamiona przestępstwa stalkingu.
Tak – stalking jest tzw. przestępstwem materialnym, czyli takim, które musi wywołać skutek. Kodeks karny precyzuje, że chodzi o wzbudzenie u pokrzywdzonej poczucia zagrożenia, poniżenia lub udręczenia. Wykazanie samego zaistnienia skutku nie jest jednak trudne, albowiem zazwyczaj sam charakter działania sprawcy (który przykładowo regularnie stoi pod klatką w bloku pokrzywdzonej) uzasadnia zaistnienie skutku w postaci obawy czy udręczenia. Pewne działania sprawcy mogą jednak nie wywoływać strachu, lecz wzbudzać dyskomfort wynikający z naruszenia prywatność. To również wystarczające dla stwierdzenia stalkingu. Samo więc nagrywanie przez sąsiada posesji pokrzywdzonego może być wystarczające do stwierdzenia, że doszło do istotnego naruszenia prywatności. Skutek działania przestępcy jest zatem zazwyczaj sprzężony z jego zachowaniem i to właśnie ten skutek w postaci strachu przez sprawcą, uczuciem udręki czy poniżeniem stanowi największą motywację ofiar do przeciwdziałania przestępcy.
…jaką możemy przedstawić w oparciu o powyższe informacje brzmi:
Stalking to:
Pamiętaj, jeżeli jesteś ofiarą stalkingu lub ktoś z Twoich bliskich padł ofiarą stalkera nie bój się poprosić o pomoc. Uporczywe nękanie to przestępstwo, a sprawca winien za nie ponieść karę. Jeżeli szukasz profesjonalnej pomocy w tym zakresie, zachęcam do kontaktu!
adw. Artur Obarzanek
- jako adwokat prowadzę sprawy karne w tym przede wszystkim postępowania dotyczące uporczywego nękania. Pomagam moim klientkom uwolnić się od prześladujących stalkerów. Przygotowuję w ich imieniu zawiadomienia o przestępstwie oraz pomagam we wszystkich czynnościach na każdym etapie postępowania, aż do uzyskania wyroku skazującego. Uczestniczę w każdym przesłuchaniu z udziałem moich klientek, pomagam gromadzić potrzebny materiał dowodowy, jestem w stałym kontakcie z prokuraturą i policją oraz uczestniczę w rozprawach przed sądem, jako pełnomocnik oskarżycielki posiłkowej.
obarzanek@owo-adwokaci.pl +48 606 371 452
Działamy na terenie całego województwa dolnośląskiego, a siedziby naszej kancelarii mieszczą się w Jeleniej Górze i Wrocławiu. Spotkania i porady prowadzimy również on-line w drodze wideokonferencji.
OWO Adwokaci 2024.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Projekt i wykonanie: Proformat
OWO Adwokaci
Pl. Ks. Wyszyńskiego 52/16
58-500 Jelenia Góra
